صفحات

۱۳۹۰ آبان ۲۹, یکشنبه

انسجام


گاهی دانستن چنان شما را در معذورات قرار می دهد که آشفتگی دست از افکارت بر نمی دارد .  با خودم فکر می کنم شاید ندانستن ، ندیدن و یا حتی نیاندیشیدن بهتر باشد . وقتی می دانی ، میبینی و درک می کنی مسئولیتت چند برابر می شود ؛ آن زمان است که شبها خواب به چشمت نمی آید و روزها  به جانِ دنیا می افتی !
 چند وقتِ پیش فیلمی از راهپیمایی هایِ روزهایِ بعد از انتخابات را برایِ دوستی که ادعا میکرد در تمامشان شرکت کرده و اکنون سر از اینجا در آورده ، گذاشتم . شاید بیشتر از 30 ثانیه را که دید فریاد زد " قطعش کن !  قطعش کن ! " . با ترس این کار رو کردم . پرسیدم : چیزی دیدی ؟ گفت نه ، دیگر نمی خواهم این روزها رو ببینم ! این روزها از دور خبرهایی ازش دارم . در دنیایِ پر زرق و برق اینجا به شدت گم شده . شاید آن شخص این روزها خیلی خوشحال تر از من باشد . شاید اوست که دارد کارِ درست را انجام می دهم . نمی دانم ، شاید من هم باید خودم به غرق در این دنیا کنم . سخت است فراموشی . نمی دانم " او " چقدر حالش خوب است ، ولی من این روزها داغونم .
بعد از انفجارِ زاغه ی مهمات ، رزمایشِ پدافنهایِ هوایی را کم داشتیم که خوب امروز خبرش را خواندم . موشکهایِ بالستیک قاره پیما ( من از این اسمها سر در نمیارم !‌ ) هم امروز مورد آزمایش قرار گرفت . حالا قدرتِ قاره پیمایی شان را هم به رخِ کشورهایِ دیگر می کشند . از آنجایی که ایران نیم قرن از دنیا عقب تر حرکت می کند ،  قدرت نمایی هایش هم از کلِ دنیا نیم قرن فاصله دارد .
نمی دانم اگر جنگ شود چه کسی هست که در سنگرِ این دولت بجنگد . اصلا دیگر کسی جراتِ جنگ را دارد . آنهایی که سی و اندی سال پیش رفتند و جنگیدند همانهایی بودند که قدرتِ انقلاب کردن را نیز داشتند . چند درصد از جوانهایی که می شناسیم دیگر حتی به تفنگ دست گرفتن فکر کرده اند ؟ آن هم برایِ دولتی که هیچ مزیتی برایِ زندگیشان نداشته جز حسرت و تولیدِ نسلی بی هویت و دم دمی . من خود از همین نسل هستم . نسلی که همه چیز برایش ناگهان گُم شد . نسلی که چیزهایی را با پوست و استخوانش لمس کرده که شاید آنهایی که روزی جنگ رفتند حتی بهشان فکر هم نمی کردند . ما نسلِ قوی نیستیم . این را با شهامتِ تمام می گویم و از گفتنش هیچ ترسی ندارم .
نسخه پیچیدن برایِ وضعِ آشفته ی ایران کارِ بسیار دشواریست . هیچ کس دیگر هیچکس را قبول ندارد . انسجام در هیچ جایِ اعتراضاتِ ما جایی ندارد . همیشه فکر می کردم وجودِ یک دشمنِ مشترک ایجادِ اتحاد می کند ، ولی این تئوری هم انگار دیگر کارآمد نیست .
من حتی دیگر رغبت نمی کنم حالِ دوستِ اصلاح طلبم را بپرسم ، دوستِ راستی ام که لطفها به هم داشتیم این روزها سراغم را نمی گیرد . آن دوستِ چپی که داشتم این روزها دیگر با هیچ کس حرف نمی زند . من آشفته ام و انگار فقط هذیان می گویم . دوستِ سلطنت طلبم هم از شاهزاده اش نا امید شده .  هیچکس تحملِ دیگری را ندارد . اتحاد  را خود دفن کرده ایم ، جامعه تکلیفش مشخص است .

۶ نظر:

mani گفت...

ما نسل سوخته ایم !!
هر نسلی فقط یه بار می تونه خودش رو فدای چیزی ،کسی و ... کنه و بشه نسل سوخته!!...

اکثر نسل واقعی که واسه انقلاب فدا کردن ! توی جنگ( خط مقدم) نبودن !!

نسل سوخته که در جنگ بودن یا کودکی در دوران جنگ بودن ... در 88 دوام نیاورد !!

...........

شاید شاید نسل بعد دلش واسه ایران بسوزه و فدا کنه !!

فرزانه گفت...

من نگران اون نسل بعد هم هستم . نسلی که با بی هویتی و کمبودهای این دوره بزرگ شده نمی دونم می خواد چی بشه !

Parya گفت...

برای این دولت و برای این آدم های کوتوله ای که هیچ نمیدانند جز تعصبات بیمارگونه...
برای این عمامه بر سران... برای این کت پوشان یقه سه سانتی که خون داغشان از رگ گردن فواره می زند و فکرشان سال هاست که یخ بسته....
...برای اینها هیچ مهم نیست جز آن دسته مویی که از سر بی سودای من بیرون است...
فردا که طبل جنگ نواخته شود همه همان خوک صفتان فراری هستند که همیشه بوده اند... بی عرضه و بی رگ...
باز هم این مردم ساده لوح می مانند و بس!

Unknown گفت...

کاش همه می فهمیدند که عاقبت مردم هستند که می مونن . شاید بیشتر به فکر می بودیم :-(

meghdad گفت...

سلام اگه میشه این نظر منو تو وبلاگتون بذارید
با سلام خدمت همه دوستان وهموطنان عزیزم
ایران اگر چه به نظر می آید حکومت علوی دارد وشاید هم اموی یا یزیدی
اما این دلیل نمیشود که ما میهن را به دست اجانب بسپاریم تا آنها برای ما تصمیم بگیرند دولت ما بد است اما بین بد وبدتر هم فرق هست
درست است که تکنولوژی همه جوانان ره به سمت خود کشیده وهر روز غربی تر بار میاورد ولی ما جوانان نمیگذاریم که تاریخ کاپیتالاسیون آمریکا درمورد سگهایشان توی ایران تکرار بشه
غربی ها دنبال این نیستند که کشور ما را سر وسامان بدهند آنها میخواهند تجاوز کنند آنها راه در آمدی جز این ندارند غربی ها نسلی از مغولها هستند که در عصر ما زندگی میکنند وشغلشان غارتگری است
بله من هم قبول دارم که دولت افتضاحی داریم اما این دولت پویاست وبدست من وتو هر رنگی که بخواهیم میشود اما نباید بگذاریم دست وحشی های غربی به ذره ای از خاک این کشور نشانه بره
meghdadss@yahoo.com
09381402405

Unknown گفت...

اصلاح چیزی بود که شاید 15 سالِ پیش تویِ این مملکت جواب میداد ، ولی در حالِ حاضر انقدر وضعِ ایران انقدر منزجر کننده شده که فقط با خراب کردن و از نو ساختن میشه براش فکری کرد . من نمی خوام و نمی گم که کسی خارج از ایران بیاد و وضع رو سر و سامان بده . من دقیقا می خوام از داخل همه چیز رو درست کنیم .
این دولت ، دولتِ پویایی نیست . پویایی این دولت مثلِ پویایی قرصِ جوشانه ! فقط سر و صدا داره !!
موفق باشید .